Telgt bestaat al lang, het oudste bewijs van haar bestaan dateert uit 806. Het betreft een akte waarbij een zekere Hiddo onder meer zijn goederen in Bochursti (Bokhorst bij Putten) en in Telgud aan Bisschop Liudger schonk. ( Het oudste bewijs van het bestaan van Ermelo dateert uit 855. )

In 2006 werd aan het 1200-jarig bestaan ruim aandacht besteed. Telgt heeft zich evenals Horst pas in de recente tijd als een concentratie van bebouwing ontwikkeld.

De Coöperatieve Boerenbond Telgterweg 288, gebouwd in 1939, omvatte een graanmalerij, een pakhuis en kantoorruimte. Als zelfstandige Coöperatie heeft Ermelo tot 1 januari 1967 bestaan. Toen werd gefuseerd met de Puttense Coöperatie en ging men verder onder de naam Grevenhorst. Later volgden nog enkele fusies waarna op 1 april 1981 het garagebedrijf Auto Horst een deel van de gebouwen ging gebruiken. Later gevolgd door bouwbedrijf Kosters. In een ander deel opende in 1982 de Wildkamp een vestiging, in 1999 werd na verbouwing het pand heropend.

In de jaren 20 van de vorige eeuw begon men aan de Telgterweg 305 met het malen, mengen en persen van veevoer in het nog altijd aanwezige karakteristieke pand. Sinds oktober 2008 is in het pand een dierenspeciaalzaak gevestigd met de naam De Oude Meul.

In het pand Telgterweg 307 was tot 1920 de Telgterschool gevestigd. Op de hoek naast het pand staat een fraaie Tamme Kastanje. Later was in de voormalige school de zaak van P. van Bentum gevestigd die deze in 2007overdeed aan Erwin Bakker. Nadat deze verhuisde naar de overkant werd het pand in 2009 in gebruik genomen als de winkel Buiten & Binnengoed. Een jaar later werd naast de winkel de schenkerij Effe Zitten geopend.

De overgangszone langs de Randmeerzone bestaat uit vochtige dekzandgebieden, hoge bruine en zwarte enkeerdgronden, doorsneden door kleine kwelbeekjes.
De verspreide bebouwing langs wegen vormt de buurtschappen Telgt en Horst. Kenmerkend zijn de houtwallen met de afwisselend open en gesloten landbouwgronden. Bij Telgt is het patroon: een boerderij met daaromheen de gronden. Bij Horst zijn het meer langgerekte percelen haaks op de wegen. Het kavelpatroon is uniek. Herverkaveling zal in principe niet meer mogelijk zijn in deze gebieden. De landbouw kan functioneren binnen de voorwaarden die worden gesteld door natuur en huidig landschap.

Het andere deel van de Randmeerzone langs de A28 is de weidezone. Het is een vlakte met mariene afzettingen door de voormalige Zuiderzee. In het deel redelijk ver van de vroegere Zuiderzee, zijn nog veel brede houtwallen aangelegd. De houtwallen bestaan voornamelijk uit eiken. Hoe dichter men naar ‘de oude zee’ gaat, des te opener wordt het landschap. Tussen de weilanden is weinig bebouwing.

Een recht wegenpatroon met elzen en essen en rechte kavelsloten is kenmerkend voor dit gebied. Afwatering geschiedt door de Horstsche Beek (Horsterbeek) en het Schaapsdijksbeekje. Vroeger kon de Zuiderzee hier het land instromen. Om dit te voorkomen werden de beekjes afgesloten door kleine sluisjes.Iets ten noorden van boerderij De Boshof aan de Riebroekersteeg zit in de beek nog zo'n sluisje. Het doet nu geen dienst meer, maar is enkele jaren geleden wel gerestaureerd. De weidezone is een belangrijk weidevogelgebied. Tureluur, grutto, kievit en scholekster broeden hier. In de Horstsche Beek komen typische beekvissen voor zoals het bermpje en de kleine modderkruiper.

De Zeeweg loopt nu dood, vroeger liep de Zeeweg door tot aan de Zuiderzee. Hier was vroeger een kleine aanlegsteiger waar vissersboten konden aanleggen. In het Verkadealbum ‘Langs de Zuiderzee’ van Jac. P. Thijsse staat een plaatje van dit gebied. De sfeer van het landschap in begin 20e eeuw is fraai weergegeven.

Voor meer informatie:

www.horstentelgt.nl