In 1893 werd in
Amsterdam de eerste vergadering gehouden van de ‘Vereeniging
tot bevordering van gereformeerde ziekenverzorging in
Nederland’. Het eerste Salemgebouw werd in gebruik
genomen in 1898 en stond aan de Stationsstraat waar nu de
ABN/AMRO is gevestigd. In 1903 verhuisde men naar De
Dennenhoek op de hoek Wilhelminalaan/Harderwijkerweg. Eind
1907 werd het voormalig kinderhuis van het Leger des Heils,
De Horst, op de hoek Horsterweg/Hortensialaan, in gebruik
genomen. Circa 100 jaar geleden kocht het Bestuur van de
Stichting voor Gereformeerde Ziekenverzorging in Nederland
een flink stuk heidegrond ten noorden van het dorp Ermelo
met het doel een nieuw ‘eigen’ ziekenhuis te bouwen.
Men kocht een aanzienlijk aantal meer vierkante meters,
omdat de heidegrond weinig kostte. Na de vestiging van het
ziekenhuis Salem aan de Wilhelminalaan, bleef een grote
strook grond langs de Julianalaan onbebouwd. De zogenaamde
Salemsche Heide ging langzamerhand over in bos. Vanaf eind
vorige eeuw is er veel veranderd, de hospice, het
gezondheidscentrum en het astmabehandelcentrum werden
gebouwd en er ontstond op de Salemsche Heide een Zorgpark.
Op 13 november
1912 werd de eerste steen gelegd van het vierde
Salemgebouw aan de Wilhelminalaan. Door de jaren heen is
het gebouw diverse malen verbouwd en uitgebreid, ook kreeg
het in 1938 een lijkenhuisje en later het zusterhuis ‘Panta
Rhei’ op het terrein.
Salem fuseerde op
1 januari 1976 met de Harderwijkse ziekenhuizen Boerhave
en Pius. Op 10 juni 1987 sloot Salem de deuren na de
ingebruikneming van het streekziekenhuis St. Jansdal te
Harderwijk. Dat het nieuwe ziekenhuis in Harderwijk werd
gebouwd, ging niet zonder slag of stoot. Veel Ermelose
burgers en politieke kopstukken kwamen in actie. Men kon
het niet eens worden, uiteindelijk besloot de overheid dat
het nieuwe ziekenhuis in Harderwijk moest komen. Het idee
van politieke partij Ermelo-2000 om het ziekenhuis Salem
te verbouwen voor de huisvesting van één- en
tweepersoonshuishoudens haalde het niet, waarna alle
gebouwen werden gesloopt. Door de gemeente Ermelo, Bimo
Bouw en het Bouwfonds Nederlandse Gemeenten werden plannen
ontwikkeld voor woningbouw. Het bestemmingsplan
‘Oranjehof’
werd vastgesteld waarna in 1991 de bouw begon op het
voormalige ziekenhuisterrein.
Rehoboth
De Ermelose
huisarts R. Holtrop sr was, kort na de oorlog, één van
de initiatiefnemers voor het bouwen van een ‘rusthuis
voor bejaarden’ in Ermelo. Vanuit de plaatselijke
Hervormde en Gereformeerde Kerk werd de ‘Stichting
Christelijk Rusthuis Rehoboth’ gevormd. De start van de
bouw van het rusthuis, naar een ontwerp van de Ermelose
architect Arie van der Meijden, vond plaats in 1954; het
‘hoogste punt’ werd bereikt in november 1954 en op 1
oktober 1955 werd het gebouw in gebruik genomen. Op 19
december 1955 was de officiële opening. Rehoboth werd
gebouwd door aannemer Ruitenbeek uit Nijkerkerveen en bood
aanvankelijk plaats aan circa 60 ouderen.
Rehoboth vóór uitbreiding
In 1963 volgde
er een uitbreiding en werd de zijvleugel gebouwd. In de
periode van 1961 tot 1972 werd in enkele bouwfasen een
aantal aanleunwoningen gerealiseerd in het Oranjepark.
Het rusthuis
Rehoboth was het eerste officiële rusthuis, niet alleen
plaatselijk maar wellicht ook landelijk.
Momenteel valt
het woonzorgcentrum Rehoboth, met 45 zorgplaatsen en de 25
aanleunwoningen in het Oranjepark, onder
verantwoordelijkheid van de Stichting Zorggroep
Noordwest-Veluwe, een protestants christelijke stichting
voor zorg-, woon- en welzijnsdiensten in Harderwijk,
Ermelo en Putten. Voor het wonen in een woonzorgcentrum is
een
De Prinsenhof
Aan De Dillenburg
werden in 1991 in een nieuwe vleugel 24 aanleunwoningen
gerealiseerd, deze vleugel kreeg de naam De Prinsenhof, net
als de straat.
Oranjepark
Bij het in 1955
geopende rusthuis Rehoboth werd in 1961 een uitbreiding
gerealiseerd van vier woningen, de eerste start van hetgeen
we heden ten dage kennen als het Oranjepark. Een uitbreiding
met meer aanleunwoningen volgde in 1963 en het bouwplan werd
tenslotte afgerond met de bouw van de laatste rij woningen
in 1972.
De Dillenburg
Het woonzorgcentrum
De Dillenburg is in 1977 in gebruik genomen. Het was een
uitbreiding van zorgplaatsen van het naastgelegen
woonzorgcentrum Rehoboth. Er was toen plaats voor 126
bewoners.
De Dillenburg is
ontworpen door het architectenbureau Lammertsma, Veerman en
Lammers BV uit Arnhem en gebouwd door Moes Bouwgroep uit
Zwolle. In 1991 heeft er een uitbreiding plaatsgevonden van
36 wooneenheden en 24 aanleunwoningen in De Prinsenhof. De uitbreiding
heeft eveneens plaatsgevonden onder architectuur van
architectenbureau Lammertsma, Veerman en Lammers BV uit
Arnhem, terwijl de bouw gerealiseerd is door Bimo Bouw te
Ermelo.
Tot
heden is er in De Dillenburg plaats voor 162 ouderen. Tevens
is er in de uitbreiding het wijksteunpunt Noord, ‘Orangerie’,
gerealiseerd. Dit wijksteunpunt is een ontmoetingsplaats
voor 55-plussers. De Orangerie en De Prinsenhof zijn in 1992
in gebruik genomen.
De Dillenburg en De
Prinsenhof vallen onder verantwoordelijkheid van de
Stichting Zorggroep Noordwest-Veluwe.
Voor meer
informatie:
www.znwv.nl