De Verbinding
   
                      
                      Het terrein van 
                      De Verbinding vormt zowel ruimtelijk, maatschappelijk, 
                      historisch als economisch een belangrijk knooppunt voor de 
                      gemeente. Vele jaren was hier o.a. de molen in bedrijf, 
                      een bibliotheek en het gemeentehuis in het oorspronkelijke 
                      Huis van Barmhartigheid en waren hier ook de busremise en 
                      het kantoor van de VAD (= Veluwse Autobus Dienst) te 
                      vinden. De naam De Verbinding is ontleend aan het unieke 
                      karakter van de locatie waar ontmoetingen plaatsvinden, 
                      niet alleen tussen mensen maar ook tussen bos en bewoonde 
                      wereld, heden en verleden. Afgelopen circa tien jaar is er 
                      gewerkt aan een stedenbouwkundig ontwerp met 
                      appartementen, parkeerplaatsen en winkelvoorzieningen 
                      waaronder een nieuwe Albert Heijn supermarkt. Ook zijn 
                      enkele panden herbouwd of gerestaureerd. De gevels van de 
                      nieuwbouw, opgetrokken in de bouwstijl van rond 1900, 
                      sluiten hier goed bij aan. De nieuwe straatnamen in het 
                      gebied hebben de historische namen gekregen van 
                      Molenaarsplein en Branderskamp.
                      
                      
                      Molen De Koe
                      
                      Al in 1423 is er 
                      in Ermelo sprake van een molen. Dat blijkt uit een akte, 
                      die de bouw van een nieuwe molen toestaat op grond van de 
                      ‘vicarie’ (van Dale: kerkelijke bezittingen), omdat de 
                      oude molen is verbrand. Eeuwenlang heeft er een
              
   
               
              ‘molenberg’ in de omgeving van het 
              Sterrenboswegje.
              Op 6 december 1871 woedde 
              er een hevige vlammenzee in de wind- en pelmolen, die de naam De 
              Jager droeg. In 1872 kreeg Ermelo een nieuwe achtkantige 
              stellingmolen. Deze molen, genaamd De Koe, werd op de huidige 
              plaats gebouwd. Door de jaren heen zijn er diverse uit- en 
              aanbouwsels aan de molen gekomen. Langs de Stationsstraat stond 
              een schuur, waarin een elektrische maalderij was gevestigd. Deze 
              was niet afhankelijk van wind. Het gebouw werd De Stoom genoemd. 
              Waarschijnlijk zijn ze voor de aandrijving van de molen begonnen 
              met een stoommachine.
              Na de Tweede Wereldoorlog 
              kreeg De Koe tijdelijk de naam Spitfire. Na aanvankelijke 
              sloopplannen werd in 1952 begonnen met restauratie. In 1972 werden 
              de roeden uit de molen gehaald en sindsdien raakte de molen steeds 
              verder in verval.
              In de ochtend van 30 
              augustus 1990 vloog de molen tijdens heftig onweer door 
              blikseminslag in brand. Alleen de molenvoet bleef overeind. Het 
              restant bleef op de Rijksmonumentenlijst staan. Medio 2001 besloot 
              het Ermelose gemeentebestuur de molenvoet, ondergrond en 
              bijgebouwen aan te kopen van de familie Van der Linde met de 
              bedoeling de molen te herbouwen.
              Op 5 mei 2003 werd 
              molenstichting De Koe opgericht, die voortvarend van start ging en 
              op 12 december 2008 werd de herbouwde molen geopend. De molenvoet 
              is ingericht als winkel met een ruim assortiment (meel)producten.
              
              
              Molenaarswoning
              
              De voormalige boerderij 
              molenaarswoning werd gebouwd in het begin van de 20e eeuw. Deze 
              ‘T-boerderij’ is uitgevoerd in de voor die jaren kenmerkende 
              overgangsarchitectuur. Deze stijlbenaming is van toepassing op 
              veel bouwwerken die rond 1900 zijn ontstaan en die een overgang 
              vormen van de neostijlen en het historisme naar een meer modern, 
              niet of nog weinig aan historische stijlelementen gebonden 
              architectuur. Jaren heeft de molenaar met zijn gezin hier gewoond, 
              als laatste de familie Van der Linde. Gelijk met de aankoop van de 
              molen heeft de gemeente dit pand gekocht en later weer verkocht. 
              Na restauratie en verbouwing is het voorste gedeelte VVV-kantoor.
              
              Het Pakhuis
              
              Tussen 1920 en 1930 werd  
              aan de molen een pakhuis gebouwd voor opslag van graan en  
              molenproducten. In 1967 werd het molenaarsbedrijf opgeheven, de  
              molen en het pakhuis kwamen leeg te staan en verloren hun ‘molenaarsfunctie’.  
              In 1970 werd in het pakhuis naast de molen een bar-dancing  
              geopend. Na de sluiting daarvan in 2007 werd het gebouw gesloopt  
              en herbouwd door de gemeente Ermelo met als doel te gaan fungeren  
              als museum en centrum voor erfgoed, natuur en milieu. Zo zijn er  
              een permanente en een wisselexpositie ingericht en kunnen in de  
              groeps-/practicumzaal cursussen worden gegeven en schoolklassen  
              worden ontvangen voor natuur- en milieueducatie. Eind augustus  
              2010 heeft het centrum voor erfgoed, natuur en milieu haar deuren  
              geopend.
               
              
              Voor meer informatie:
              
              http://www.deverbinding-ermelo.nl/?gclid=CLzyrqPZ6KkCFQUm3godQ3-uXg
              
              http://www.molendekoe.nl/
              
              http://www.hetpakhuisermelo.nl/